Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel
|
Wspomnienie zwraca nas ku Maryi objawiającej się na górze Karmel, znanej już z tekstów Starego Testamentu - z historii proroka Eliasza (1 Krl 17, 1 - 2 Krl 2, 25). W XII wieku po Chrystusie do Europy przybyli, prześladowani przez Turków, duchowi synowie Eliasza, prowadzący życie kontemplacyjne na Karmelu. Również w Europie spotykali się z niechęcią. Jednakże Stolica Apostolska, doceniając wyrzeczenia i umartwienia, jakie podejmowali zakonnicy, ułatwiała zakładanie nowych klasztorów.
 Szczególnie szybko zakon rozwijał się w Anglii, do czego przyczynił się m.in. wielki czciciel Maryi, św. Szymon Stock, szósty przełożony generalny zakonu karmelitów. Wielokrotnie błagał on Maryję o ratunek dla zakonu. W czasie jednej z modlitw w Cambridge, w nocy z 15 na 16 lipca 1251 r., ujrzał Bożą Rodzicielkę w otoczeniu Aniołów. Podała mu Ona brązową szatę, wypowiadając jednocześnie słowa:Przyjmij, synu, szkaplerz twego zakonu, jako znak mego braterstwa, przywilej dla ciebie i wszystkich karmelitów. Kto w nim umrze, nie zazna ognia piekielnego. Oto znak zbawienia, ratunek w niebezpieczeństwach, przymierze pokoju i wiecznego zobowiązania. Szymon Stock z radością przyjął ten dar i nakazał rozpowszechnienie go w całej rodzinie zakonnej, a z czasem również w świecie. W XIV wieku Maryja objawiła się papieżowi Janowi XXII, polecając mu w opiekę "Jej zakon" karmelitański. Obiecała wówczas obfite łaski i zbawienie osobom należącym do zakonu i wiernie wypełniającym śluby. Obiecała również wszystkim, którzy będą nosić szkaplerz, że wybawi ich z czyśćca w pierwszą sobotę po ich śmierci. Cały szereg papieży wypowiedziało się z pochwałami o tej formie czci Najświętszej Maryi i uposażyło to nabożeństwo licznymi odpustami. Wydali oni około 40 encyklik i innych pism urzędowych w tej sprawie. Do spopularyzowania szkaplerza karmelitańskiego przyczyniło się przekonanie, że należących do bractwa szkaplerza Maryja wybawi z płomieni czyśćca w pierwszą sobotę po ich śmierci. Tę wiarę po części potwierdzili papieże swoim najwyższym autorytetem namiestników Chrystusa. Takie orzeczenie wydał jako pierwszy Paweł V 29 czerwca 1609 r., Benedykt XIV je powtórzył (+ 1758). Podobnie wypowiedział się papież Pius XII w liście do przełożonych Karmelu z okazji 700-lecia szkaplerza. Nie ma jednak ani jednego aktu urzędowego Stolicy Apostolskiej, który oficjalnie i w pełni aprobowałby ten przywilej. O przywileju sobotnim milczą najstarsze źródła karmelitańskie. Po raz pierwszy wiadomość o objawieniu szkaplerza pojawia się dopiero w roku 1430. Nabożeństwo szkaplerza należało kiedyś do najpopularniejszych form czci Matki Bożej. Jeszcze dzisiaj spotyka się bardzo wiele obrazów Matki Bożej Szkaplerznej (z Góry Karmel), ołtarzy i kościołów. We Włoszech jest kilkaset kościołów Matki Bożej z Góry Karmel, w Polsce blisko setka. Wiele obrazów i figur pod tym wezwaniem zasłynęło cudami, tak że są miejscami pątniczymi. Niektóre z nich zostały koronowane koronami papieskimi. Szkaplerz w obecnej formie jest bardzo wygodny do noszenia. Można nawet zastąpić go medalikiem szkaplerznym. Z całą pewnością noszenie szkaplerza mobilizuje i przyczynia się do powiększenia nabożeństwa ku Najświętszej Maryi Pannie. Szkaplerz nosili liczni władcy europejscy i niemal wszyscy królowie polscy (od św. Jadwigi i Władysława Jagiełły poczynając), a także liczni święci, również spoza Karmelu, m.in. św. Jan Bosko, św. Maksymilian Maria Kolbe i św. Wincenty a Paulo. Sama Matka Boża, kończąc swoje objawienia w Lourdes i Fatimie, ukazała się w szkaplerzu, wyrażając przy tym wolę, by wszyscy go nosili. Na wzór szkaplerza karmelitańskiego powstały także inne, jednakże ten pozostał najważniejszy i najbardziej powszechny. W wieku 10 lat przyjął szkaplerz karmelitański także św. Jan Paweł II. Nosił go do śmierci. Święto Matki Bożej z Góry Karmel karmelici obchodzili od XIV w. Benedykt XIII (+ 1730) zatwierdził je dla całego Kościoła. W Polsce otrzymało to święto nazwę Matki Bożej Szkaplerznej. |
|
 Szkaplerz początkowo był wierzchnią szatą, której używali dawni mnisi w czasie codziennych zajęć, aby nie brudzić habitu. Spełniał więc rolę fartucha gospodarczego. Potem przez szkaplerz rozumiano szatę nałożoną na habit. Pisze o nim już reguła św. Benedykta w kanonie 55 dotyczącym ubrania i obuwia braci. Wszystkie dawne zakony noszą po dzień dzisiejszy szkaplerz. Współcześnie szkaplerz oznacza strój, który jest znakiem zewnętrznym przynależności do bractwa, związanego z jakimś konkretnym zakonem. Tak więc istnieje szkaplerz: brunatny - karmelitański (w. XIII); czarny - serwitów (w. XIV), od roku 1860 kamilianów; biały - trynitarzy, mercedariuszy, dominikanów (w. XIV), Niepokalanego Serca Maryi (od roku 1900); niebieski - teatynów (od roku 1617) i Niepokalanego Poczęcia Maryi (w. XIX); czerwony - męki Pańskiej; fioletowy - lazarystów (1847) i żółty - św. Józefa (w. XIX).Ponieważ było niewygodnie nosić szkaplerz taki, jaki nosili przedstawiciele danego zakonu, dlatego z biegiem lat zamieniono go na dwa małe kawałki płótna, zazwyczaj z odpowiednim wizerunkiem na nich. Na dwóch tasiemkach noszono go w ten sposób, że jedno płócienko było na plecach (stąd nazwa łacińska scapulare), a druga na piersi. Taką formę zachowały szkaplerze do dnia dzisiejszego. W roku 1910 papież św. Pius X zezwolił ze względów praktycznych na zastąpienie szkaplerza medalikiem szkaplerznym. W przypadku szkaplerza karmelitańskiego na jednym kawałku powinien być umieszczony wizerunek Matki Bożej Szkaplerznej, a na drugim - Najświętszego Serca Pana Jezusa. Jedna część powinna spoczywać na piersiach, a druga - na plecach. Szkaplerz musi być poświęcony według specjalnego obrzędu. Szkaplerz, będący znakiem maryjnym, zobowiązuje do chrześcijańskiego życia, ze szczególnym ukierunkowaniem na uczczenie Najświętszej Maryi Dziewicy potwierdzanym codzienną modlitwą Pod Twoją obronę. |
żródło: brewiarz .pl
Anioły czuwają nad nami
NAWIEDZENIE RODZIN PRZEZ FIGURĘ MATKI BOŻEJ FATIMSKIEJ
W roku 2017 przeżywaliśmy wielki jubileusz 100-lecia objawień Matki Bożej w Fatimie.
Objawienia te związane są z wezwaniem Maryi skierowanym do nas
o nawrócenie, modlitwę różańcową i pokój. 
Orędzie Matki Bożej
Fatimskiej skierowane do wszystkich
chrześcijan i współczesnego świata pozostaje wciąż aktualne
i czeka na swoje wypełnienie. Zawarte jest ono w następujących
słowach: Jestem Najświętszą Maryją Panną Różańcową.
Przyszłam upomnieć ludzkość, aby zmieniła swoje
życie, by Boga tak ciężko obrażanego dłużej nie martwiła:
Nawracajcie się! Przestańcie grzeszyć! Świętymi bądźcie!
Módlcie się! Odmawiajcie różaniec!
Czyńcie pokutę za swoje grzechy! Umartwiajcie się!
Kolejne, prywatne objawienia sługi Bożej, siostry Łucji, mówią o tym, że ludzie
z Niepokalanego serca Maryi winni czerpać pokój, który Bóg Jej powierzył.
Umiłowani Parafianie!
W naszej diecezji, a także w naszej parafii trwa nawiedzenie rodzin
przez Figurę Maryi Matki Bożej Fatimskiej. W tych niezwykłych chwilach dziejów
Kościoła i świata pragniemy odpowiedzieć Bogu na Jego wołanie o nawrócenie
ludzkich serc. Mam nadzieję, że nawiedzenie Matki Bożej w znaku jej figurki
przyczyni się do pogłębienia życia duchowego w rodzinach naszej parafii
oraz zaowocuje nowymi Różami Żywego Różańca.
Zachęcamy, by w miarę możliwości każda rodzina naszej parafii
przyjęła figurę choć na krótki czas.
Msza św. w intencji rodzin przyjmujących Matkę Bożą i we wszystkich
intencjach przez nie polecanych będzie odprawiana w każdą niedzielę o godz. 12.oo.
Intencje i dobrowolne ofiary na tę Mszę św. w kopercie podpisanej
nazwiskiem i adresem rodziny będzie można wrzucić na tacę .
Jak przyjąć Matkę Bożą w naszych domach?
2. Na wyznaczonym wcześniej terenie figurka pozostanie przez tydzień
– będzie przekazywana od rodziny do rodziny.
W pierwszym tygodniu figurkę przyjmą mieszkańcy Łobzowa – Starej Wsi.
2. Pierwsza z rodzin, która z danego rejonu zdecyduje się na przyjęcie
figury będzie mogła to uczynić po niedzielnej Mszy św. o godz. 12.00,
która sprawowana będzie w intencji tych, które przyjęły figurę
w kończącym się tygodniu.
3. Wraz z figurą przekazywana będzie księga peregrynacyjna.
Na jej początku będzie lista, na którą proszę, aby wpisała się rodzina, czy osoba,
która przyjmie do siebie figurę Matki Bożej.
Natomiast na końcu kroniki będzie lista dla osób chętnych do przystąpienia do
nowej Róży Różańcowej.
4. W czasie nawiedzenia niech towarzyszy nam ufna modlitwa
do Matki Bożej Fatimskiej.
Proponowany przebieg nawiedzenia
1. Wniesienie figury do domu i ustawienie w przygotowanym miejscu:
stół nakryty białym obrusem, księga Pisma Świętego,
dwie świece, może być gromnica, kwiaty.
2. Przywitanie pieśń: O Maryjo witam Cię…
3. Odczytanie Ewangelii o nawiedzeniu św. Elżbiety (Łk 1,39-56).
4. Odmówienie różańca świetnego z rozważaniem tajemnic z danego.
5. Akt zawierzenia rodzin Niepokalanemu Sercu Maryi
6. Wieczorny pacierz przy figurze:
- Litania do Niepokalanego Serca Maryi
7. Apel Jasnogórski o godz. 21.00.
Wspólne odśpiewanie Apelu Jasnogórskiego.
Zachęcamy, aby włączyć się do śpiewu Apelu i wysłuchać towarzyszącemu mu rozważania.
8. Pacierz poranny przy figurze:
- Śpiew pieśni „Kiedy ranne wstają zorze”.
Zachęcamy, aby pozostający w domu w dowolnym dla siebie czasie zaśpiewali Godzinki
i odmówili różaniec święty z rozważaniem tajemnic z danego dnia.
9. Modlitwy przy figurze w ciągu dnia:
- Powracający ze szkoły/pracy odmawiają krótką modlitwę sami lub wspólnie przed
figurą
- o 15.00 odmawiamy Koronkę do Miłosierdzia Bożego
10. Modlitwa przed przekazaniem figury następnej rodzinie.
11. Złożenie hołdu ze śpiewem fatimskiej pieśni maryjnej lub odmawiając cząstkę różańca
świętego wynosimy figurkę z domu by przekazać ją następnej rodzinie.
Witamy się z sąsiadami chrześcijańskim pozdrowieniem
„Niech będzie Pochwalony Jezus Chrystus…” i przekazujemy figurę Matki Boskiej.